Morgun

Renn, sól, upp úr havi so glæmu ung,
rís hátt á himinsins boga,

 

nú brotnar og brestur náttin tung,
og tindarnir taka at loga.

Nú eru vit aftur Alheims børn
og vakna í ríkum roða.

Nú hitar tú urð og flidnalond
og lendir í køldum gjáum,

tú skyggir á báru og hyljastrond
og lýsir í leskandi áum.

Nú lyftast upp fuglar, fólk og fæ
og lívgast av ljósum náðum.
Chr. Matras

Góðan morgun øll somul. Tí hetta er av sonnum ein góður morgun!